یک حس قوی مرا به نوشتن دعوت می کند. این که چرا تاحالا ننوشته ام بیش از این که به مشغله های روزمره ام مربوط باشد ناشی از آن است که نوشتن آن هم به طور ثابت تعهد می آورد و من نمی خواستم برای خودم تعهدی جدید ایجاد کنم. علاوه بر این که کار خبر کار نوشتن است و پس از یک روز نوشتن کم کم از از این که باز بنویسی بیزار می شوی
اما تازگی ها با خودم فکر می کنم، به عنوان یکی از کسانی که از نزدیک در جریان رویدادهای تاثیر گذار قرار دارد، اگر ننویسم بعدها هیچگاه نمی توانم خودم را ببخشم که چرا نگفتم و چرا این لحظه های ناب را با دیگران سهیم نشدم
البته تصمیم ندارم که این وبلاگ را فقط برای موضوعات خبری و مسایل مرتبط با آن اختصاص دهم اما حداقل در حال حاضر بخش وسیعی از مطالب به این موضوع تعلق می گیرد
اما تازگی ها با خودم فکر می کنم، به عنوان یکی از کسانی که از نزدیک در جریان رویدادهای تاثیر گذار قرار دارد، اگر ننویسم بعدها هیچگاه نمی توانم خودم را ببخشم که چرا نگفتم و چرا این لحظه های ناب را با دیگران سهیم نشدم
البته تصمیم ندارم که این وبلاگ را فقط برای موضوعات خبری و مسایل مرتبط با آن اختصاص دهم اما حداقل در حال حاضر بخش وسیعی از مطالب به این موضوع تعلق می گیرد